Samen met Teun heb je heerlijk gespeeld en ruzie gemaakt, want je was een dame met een eigen willetje. Alle aandacht moest naar jou gaan. Even spelen alleen met Teun was voor mij niet weggelegd want je stond binnen twee tellen naast ons en drong je naar voren.

Hoe heerlijk vond je het om alle vingers af te likken en te knabbelen. Je ging daar regelmatig voor op de achterpoten staan en je voorpootjes klemde zich aan mijn hand. Je was er altijd. Als ik op de bank zat of op de grond, in de keuken of in de tuin.

Als ik 's morgens opstond dan stond je al in de keuken te wachten op je cracker. Soms had je dan mijn vinger in plaats van de cracker te pakken. So what!!

Ik noemde je "mijn ADHD konijn". Je was altijd zo vol energie en geen hoekje in het huis is niet door jou ontdekt. Ik heb heel veel pret om en met je gehad.

En nu lig je daar in je doosje..stil..koud..dat hoort niet bij je. Je hebt een oneerlijke strijd verloren. Je hebt zo hard geknokt. Je bent zo dapper geweest. Het ging zo vlug.

Ik zal je nooit..nooit ..nooit vergeten mijn allerliefste Ties.

Doe de groeten aan Kiki en Nijntje als je aan het spelen bent op de groene weide.

Je mocht helaas niet ouder worden dan 5 jaar.