Je kwam bij me en je was meteen handtam en zindelijk. Je mocht altijd vrij rond lopen lekker door de kamer en als ik moest werken in het halletje. Je kooitje stond dag en nacht open. Toen kwam Simba in jou leven een dominante dammetje, maar jullie konden het goed met mekaar vinden, lekker liggen tegen mekaar likjes geven etc.

Op banaan was je gek, ik hoefde maar te zeggen; Snuffie banaantje en je kwam met een speer naar me toe en zat zowat in mijn nek!

Ik heb zoveel plezier aan je beleefd en alles gedaan wat ik kon om je in leven te houden! De doktoren zeiden dat je een goede kans van slagen had, maar niks is waar, 5 dagen later stierf je. Je oogje hebben ze verwijderd , omdat daar een ontsteking zat, maar als ik dit geweten had hoefde je van mij niet die grote operatie onder te gaan, ik weet dat oogje moest eruit. Maar dan had ik een andere oplossing gehad.

Ik ben blij dat ik voordat je stierf nog samen hebben geknuffeld en toen ik je neerzette besefte ik dit is niet goed, je zakte door je achter poten en toen ik je in je kooitje legte stierf je.

Ik kan alleen zeggen rust zacht lieve Snuffie en ik zal goed voor Simba zorgen.

We missen je allebei!