Snuffie en Snuffie2

Toen ik 7 jaar werd had mijn moeder een konijn voor me gekocht.
op de dag van mijn verjaardag zat er een touwtje aan mijn bed vast dat helemaal naar het konijnenhok liep.
Daar zat mijn eerste konijntje. Snuffie. Ze ging dan ook wel vrij snel dood maar ze was toch mijn allerliefste konijntje ooit.

 

Ze wou op een dag niet meer eten en drinken!
We gingen iedere dag naar de dierenarts en ze ging achteruit.
Ze had ook wratjes op haar neusje.
Ze leed zoveel pijn.
Daarom gingen we weer naar de dierenarts en die liet haar inslapen.

 

Snuffie was zelfs zo sterk, zodat ze 2 spuitjes moest.
Ze was 3 maanden geworden.
Ik moest heel erg huilen.
Toen ze dood was, gingen we naar huis en hebben we haar in het hoekje van de tuin begraven.
Ik was zoveel van Snuffie gaan houden dat ik nog een konijntje wilde.
En dat werdt nummer 2.

 

Die heette ook Snuffie, maar wel Snuffie 2.
Die was ook heel lief.
maar die ging alk dood met 1 jaar en 3 maanden.
Ze wou ook niet meer eten en drinken.
Toen ik uit school kwam was ze onder de kast gaan liggen en is toen doodgegaan.

 

Nu heb ik 2 konijnen een die heet Flappie en de ander heet Blue-eye.
Die heb ik nu nog steeds, en Flappie is 2 jaar.
En Blue-eye heb ik pas geleden stiekum gekocht.
Ik ben nu 10 jaar.
En nu hoop ik dat Flappie en Blue-eye nog lang zullen leven.

Dinnie.

terug