Wolfje

 

  
  Toen mijn moeder mijn leeftijd was, had ze een kat... Wolfje. Dit was een hele lieve kat, en mijn moeder was echt gek om hem. Het was een wit/grijze langhaarkat, en hij keek altijd zo lief. Ik heb zelf alleen maar een foto van hem gezien. Maar toch voelde ik een vlaag van verdriet... Die blik van Wolfje sprak me zo aan, en ik ben zelf ook al zoveel dieren verloren, en ik dacht. Ook al is dit al bijna 30 jaar terug. Ik kan nog steeds vertellen over Wolfje.. Ook al heb ik hem zel nooit gekent. Ik wil graag een dienst bewijzen, en ik hoop dan ook dat Wolfje mijn verdriet en liefde voor hem voelt. Bij deze: Lieve lieve lieve Wolfje. Mama zal je nooit vergeten. Ik heb een gedicht gemaakt over jou, en die hang boven haar bed. Als ik naar de mooie maan kijk hoor ik je stem. Dat weet jij net zo goed als ik.... 3 maanden lang heeft mama niet geslapen... 3 maaden lang heeft ze zich zieker en ellendiger dan ooit gevoeld. Ze had namelijk een foto van jou naast haar bed. Oma heeft hem weggehaalt, want mijn moeder kon amper meer slapen. Dit is een teken dat ze heel veel van je heeft gehouden, en nog steeds doet... Ze heeft het nog vaak over je Wolfje, en je bent het waard.... Ik weet dat je nu over de groene heuvels aan het rennen bent met al je vriendjes... Ik heb soms gewoon zin om nu al naar je toe te komen, maar ik heb nog een heel leven voor me. Maar later, dan zie ik je, en zal ik je ook kennen. Doei lieverd

xxxxxxx Maaike (14)

 

 
terug