Hoe gaat het met je? Kon ik je maar zien. Kon ik je maar knuffellen. Mijn lieve kip..

Nooit ben ik echt met je bezig geweest... ik weet het... ik wou dat ik de tijd kon terug keren... maar helaas is dat te laat...

Ik was te veel bezig met mezelf... Ik zat behoorlijk in de knoop.. Ik had een vriendin, inplaats van een vriend. Ik had ruzie thuis, ik verpestte het op school, en wie verwaarloosde ik... mijn kippen.

Twee jaar geleden, toen alles nog rustig was in mijn hoofd, haalde ik je op bij een boer. Ik had jou uitgekozen omdat je van die mooie veren had. Na een paar maanden, vielen je veren uit. Ik had net kippen, en wist niet dat dat de rui was. Ik dacht dat je dood ging... weet je dat nog? Ik had je altijd op schoot, en ik liep zelfs met je over straat... Totdat ik erachter kwam wat voor een rotleven ik had...

Mijn konijnen verwaarloosde ik niet. Die stonden voor in de tuin, en ik huilde altijd bij ze uit. Dan hield ik ze vast, en knuffelde ik ze stevig... Maar jullie... jullie vergat ik een beetje.. Ik vind het zo erg. Op een gegeven moment begon het te vriezen. Ik keek uit het raam, en zag jou daar zitten... helemaal in elkaar gedoken. Alles flitste even door mijn hoofd, en ik had door waar ik mee bezig was. Ik was jou, Julia, Peggy en Lena gigantisch aan het verwaarlozen. Ik ging naar buiten, richtte het strohok voor je in, en daar heb je lekker bij de verwarming geslapen. Het leek weer beter met je te gaan.

Ik kwam overal weer een beetje uit. "ik klom weer uit de put" om het maar even zo te noemen.

Ik zorgde weer goed voor jullie, en jij was weer beter...

Ik was erachter gekomen, dat ik jullie achter de schutting kon laten lopen. Jullie kwamen toch wel weer terug als ik jullie riep.

's avonds als het donker was, deed ik de deur van jullie hok weer dicht, en controleerde ik even of jullie met zijn viertjes op stok zaten.

Een keer was ik dat vergeten. Een keer... meteen ook de laatste keer. Die ochtend zag ik Peggy, Julia en Lena al scharrelen in de tuin (wat helemaal niet mag van mijn moeder, maar ja) maar ik miste er een. Dat was jij..

Ik zoeken, en achter de schutting kijken, en toen stond ik even stil. Je was toch niet..... Er liep een sloot langs de grond waar jullie je altijd zo uitbundig zaten vol te proppen met al het eten uit de grond, en ik wist dondersgoed dat kippen niet konden zwemmen. Ik heb even geslikt, en gedacht dat het wel niet zo zou wezen, maar helaas... Het was al te laat. Ik vond je dood in de sloot. Het ergste is dat ik niet moest huilen. Ik vind dat heel erg, want ik hield en hou nog steeds heel veel van je. Het zullen de emoties van de laatste tijd wel zijn geweest. Ik ben wat harder geworden... Ik hoop dat je me dit kunt vergeven... Lieve lieve Wilma. Wacht jij op mij? Zul je over me waken? Samen met alle konijnen, kippen, katten, cavia's en hamsters die het leven al hebben gelaten? Dan kan ik huilen... van uiterste blijdschap... ik hou van je..

Wat maakt water zoals het is.

Je kunt niet zonder, blijkbaar niet met...

Je lijfje, helemaal doorweekt

Niemand die je ziet, en niemand die je red

Je bruine veertjes, je vleugeltjes zo nat..

Wieweet hoe lang jij daar al lag..

Lieverd, wacht jij op mij daarboven?

Kun je wachten tot mijn laatste dag?

Ik hou van je, zie een ster in jou..

Altijd gekakel, een lust voor het oog

Doe je van mij de groetjes daarboven?

Vlak achter de regenboog.....

Ik hou van je..