Tarzan

Toen ik in groep 7 van de basischool zat wilde ik heel graag een muis. Maar ik wist dat ik er geen zou krijgen. Dus ging ik er een stiekem een kopen. Ik ging naar de dierenwinkel en vroeg of ze muizen haden. Maar die haden ze niet. Ik ging even rond kijken en ik zag een diertje die heel veel op een muis leek. Ik kocht hem.

Het was een Hamster. Ik noemde hem Tarzan.

Na een week kwam mijn vader er achter dat ik een hamster had gekocht. Hij wilde hem terug brengen naar de dierenwinkel maar dat kon niet meer. Ik mocht hem hebben.

Ik speelde er heel veel mee. Hij viel best vaak van de tafel maar daar gaf hij helemaal niks om. Hij is ook een keer vast komen zitten met zijn pootje. Maar hij kwam er helemaal boven op. Het laatste jaar kon je echt zien dat hij al oud was. Hij was half blind en hij liet zijn achter pootjes slepen.

Ik wist dat het niet lang meer zou duren want hij was al 5. Dat is heel oud voor een hamster want normaal worden zij maar 2/3 jaar.

Toen ik op 30 mei naar zijn kooitje liep zag ik wat ik al heel lang dacht: Tarzan was dood.

Ik had al een doosje voor hem klaar staan. Ik heb er watten in gelegd en 3 rozen. Ik legde Tarzan er voorzichtig in en heb er nog een foto van gemaakt. Ik heb hem achter in de tuin begraven bij de andere dieren. Hij ligt langs Knabbel mijn konijn die ook op deze pagina staat.

Ik heb inmiddels al een andere hamster. Hij heet Speedy.
Maar Tarzan zal ik nooit vergeten.
Ik heb een gedicht voor Tarzan gemaakt voordat hij dood ging

Tarzan mijn hamster
is een knappe vent

Tarzan mijn hamster
elke dag begroet hij mij
met een gulle lach

Tarzan mijn hamster
ik hoop als jij er niet meer bent
dat je mij nog kent
En dat jij mij zal volgen
net als elke dag met een gulle lach

Tarzan rust zacht.
Ik hoop dat je nu weer met knabbel kunt spelen net zoals 2 jaar geleden

inge