Single

Niet zomaar een hond….

mei 1990 - oktober 2003

 

18 oktober 2003

Toen je kwam was je alleen en schuchter, na korte tijd ben je bij ons gaan horen als een kind in een gezin. Helaas ging jouw leeftijd sneller als een kind en sneller dan dat we wilden oversteeg je ons in leeftijd.

Zoals dat ook bij mensen gaat komt aan een leven van een hond ook een eind dus, wisten we dat ook aan jouw leven een einde zou komen. Alleen hadden we gehoopt dat je ons met je aanwezigheid nog een tijd zou kunnen verblijden, helaas mocht dit niet zo zijn.
We mogen alleen blij zijn dat we afscheid van je konden en mochten nemen.

We vonden het een heerlijkheid om je in ons leven te mogen hebben.

Je was iemand die aan wie we alles kon vertellen, alleen jij wist al onze geheimen. Ook al zei je nooit iets terug, we wisten dat je ons begreep.

Aan een simpele blik in je ogen wisten we wat je wilde vertellen.
Aan een simpele houding van je lichaam wisten we wat we moesten doen.
Aan een simpel geluidje wat je maakte wisten we wat je wilde hebben.
Juist die simpele dingen zullen we gaan missen.

 

 

  Nooit meer samen nat worden van de regen.
Nooit meer je kop op mijn been.
Nooit meer kan ik lekker tegen je aan liggen.
Nooit meer zul je vragen om brood.
Nooit meer hoeven we de deur voor je open te doen.
Nooit meer zul je in de auto liggen.
Nooit meer zul je je haren overal achter laten.
Nooit meer zul je over ons waken.
Nooit meer zullen we je blaf horen.
Nooit hoeven we de sneeuw tussen je nagels weg te halen.
Nooit meer zullen we je zien in "jouw" kuil.
Nooit meer zullen we je zien in "jouw" stoel.
Nooit meer zullen we je zien, horen, voelen, ruiken en kunnen aaien. 
 
Je was niet zomaar een hond, je was een volledig lid van het gezin, je hebt zien komen en zien gaan. Je hebt veel met ons mee gemaakt. Op 18 oktober 2003 om vier uur blies je je laatste adem uit. Verdrietig zijn we met je verlies maar blij zijn we dat je verder leed bespaard gebleven is.

Sterven doe je niet alleen, met jou is een stuk van ons allen gestorven. Je mag dan uit ons leven zijn maar uit onze harten zul je nooit verdwijnen.

Auke (kleine baasje) auke1977@planet.nl

  terug