Ik pakte je uit de kooi, je was niet in slaap, er was iets mis, je was in shock... We zijn naar de dierenarts geweest je hartje ging al veel te traag, je zou het niet meer redden.
Kreeg nog 2 spuitjes, om je te helpen, ze hielpen niet.. We zijn naar huis gereden, ik voelde me zo misselijk, ik werd van binnen een beetje gek. Thuis je lekker in de carrier gedaan, warme handdoeken om je zwakke lijfje...
Het was al laat, ik moest gaan slapen van mijn moeder, ik gaf je nog een paar aaitjes, zoals ik altijd deed als ik ging slapen, wetende dat je er de volgende ochtend niet meer zou zijn..
|
"Hij red het wel" was de reactie van iedereen, niet, dat wist ik al. Ik aaide hem, een paar piepjes, dat waren waarschijnlijk zijn laatste bewuste piepjes... Ik ben naar bed gegaan, een half uur later, mijn moeder: "Hij piepte nog wat, rekte zich uit en nu is hij er niet meer..." Ik heb hem nog een half uur vastgehouden, zoals ik hem altijd vast hield, ik moest niet meer huilen, hij lag er zo vredig bij, toen hij koud en stijf werd deed ik hem in zijn carrier. |
Ghino is 11 april 2001 gestorven, half 12 's avonds..
De volgende dag was er een hele mooie regenboog, toen had ik er pas echt vrede mee.
Vrijdag de 13e is hij gecremeerd, ik heb hem nu in een blauw urntje, zijn 'stoere' kleurtje. Hij is niet meer bij me, maar toch ook weer een beetje wel. Ik heb bergen foto's van hem, ik heb een mooi fotoboek gekocht waarin ik ze ga plakken.
Maaike, ferret1983@hotmail.com
