Charlie
Charlie was een paar maanden oud voordat we hem kregen, hij was klein zwart en erg ondeugend.
Thuis was hij altijd bij ons buiten en binnen.
Als ik verdriet had kwam hij altijd naar me toe en likte dan heel voorzichtig aan mijn hand, of wanneer hij wist dat ik boos was kwam hij toch om met me te kroelen om mij zo op te vrolijken.
Charlie is ongeveer 7 jaar bij ons gebleven voordat hij kanker kreeg.
Ik had nooit gedacht dat zoiets mij zou overkomen.
Het begon allemaal op een dag dat we ontdekten dat charlie een bultje net onder zijn oog had, we wisten niet wat er was maar de dokter zei dat het niets uitmaakte, op later termijn verdween het bultje.
Op een dag kwamen we erachter dat Charlie bloed plaste dus dacht iedereen dat hij een niersteentje had, dat met een operatie weg zou gaan.
Maar aangekomen bij de dokter zei ze dat het geen niersteentje kon zijn want Charlie had iets veel groters in zijn buik zitten namelijk een onbekend gezwel.
Na veel onderzoeken mocht Charlie mee naar huis, ik dacht dat het wel goed zou komen maar thuis lag hij veel in zijn mandje, ook liep hij overal tegenaan en liep helemaal scheef.
De dokter had gebeld en gezegd dat Charlies nieren niet goed meer werkten en dat de giftige stoffen uit zijn bloed op zijn ogen waren geslagen.
Daarna zeiden ze dat Charlie geen kans meer had en het beter was om hem een spuitje te geven. Maar wij lieten het hier niet bij zitten en brachten Charlie naar een instituut in Utrecht daar konden ze onderzoeken wat er precies met hem aan de hand was.
Uiteindelijk kwam ik een dag uit school en mijn ouders zaten thuis helemaal te huilen, Charlie zou die dag fotos van zijn hoofd laten maken maar dan moest hijonder narcose, uiteindelijk waren de fotos genomen maar Charlie werd niet meer wakker. hij was gestorven in zijn slaap.
Dat was maar goed ook want Charlie had blijkbaar overal in zijn lichaam kanker(kwaadaardig) achter zijn ogen in zijn hersenen overal.
De dagen daarna waren verschrikkelijk elke dag moest ik huilen op school thuis overal.
Ik mis Charlie nu nog enorm veel en denk nog aan hem elke dag ik wist niet dat mij zoiets zou overkomen maar dat kan dus wel.
Charlie ik hou enorm veel van je en dat zal altijd zo blijven, maar waarom jij...
Charlie was een lieve kleine zwarte schotse terrier(black and white hondje)
geschreven door Joyce uit Brabant