Je was een ondeugende, mooie hond
Lief, vrolijk en gezond.

Je had wel eens van je kuren
maar die konden nooit lang duren.

Altijd die kwispelende staart
rennen om een stokkie met een vaart

Je was een broertje en goede vriend
Je hebt bij ons altijd een goed leven verdiend.

Op een dag liet je je plasjes lopen
steeds meer, keer op keer
je kreeg het aan je hart en nieren

Toen moest jouw tijd komen
1 van onze pijnlijkste dromen

Je bent uit ons leven verdreven
maar je zult altijd in ons hart voorleven!

Rust zacht lieve Boemer, we missen je keer op keer steeds meer!

Veel liefs Vera en Rahied, Riet en Hans, Richard en Sonia.

Dag lieve Boemer!

Ik was 11 jaar dat ik je kreeg, je was heel klein en speels. Auto rijden vond je altijd erg leuk en je was gek op tosties en koffiemelk.

Ook vond je het heerlijk om bij me te liggen en op bed. Je was altijd mijn broertje, het klinkt raar maar je hoorde bij ons, je was een deel van ons.

Toen ik opmezelf ging wonen en ik belde me moeder op toen wist je dat ik het was en blafte je. En als me vader zei ga je mee Vera halen dan werd je helemaal blij.

Elke keer als ik naar je toe ging kreeg je een stokkie.

En nu kan dat niet meer ik voel me zo rot en wil je heel graag terug, maar dit was het beste, je had misschien nog 2 weken te leven met veel pijn.

Dit is het beste maar ik mis je vreselijk

Ik kan alleen maar zeggen rust zacht lieve Boemer en er blijft altijd een plekje voor jou in mijn hart en ik mis je