Linny

 

  
  3 dagen geleden heb ik mijn konijn Linny naar de dierenarts gebracht om haar te laten opereren. Ze had een klein bultje op haar rug en een grotere onder haar linker voorpoot. De dierenarts zei dat het kwaadaardige tumoren waren en dat de kans dat Linny haar linkerpoot nog kon gebruiken heel klein was.
k haalde haar weer op van de dierenarts en bleef de hele dag bij Linny, ik gaf haar drinken met een speciaal spuitje en 's nachts zette ik haar op mijn slaapkamer in haar vervoerbox om bij haar te zijn. 

Ik kon de hele nacht niet slapen. Linny was aan het piepen en probeerde te lopen maar dat kon ze nog niet. Ik had haar later op mijn bed gelegd omdat ze uit haar kooi wilde. Ik legde haar neer op een hoofdkussen en ze hield op met piepen en werd rustiger. Na een tijdje ging ze van het kussen af en kroop ze dicht tegen mij aan. De volgende ochtend gaf ik haar haar antibiotica en gaf ik haar water, eten wilde ze niet. Ik ging terug naar de dierenarts om te vertellen dat ze niet wou eten. Ze kreeg een spuitje tegen de pijn en ik kreeg zakjes voer mee die ik haar met een spuitje kon toedienen. Ik gaf haar dat, maar blijkbaar vond ze het niet lekker ze ging uit haar vervoerbox die op het gras stond en begon gras te eten ik wist niet wat ik zag. Ze liep zelfs op 4 poten. De dierenarts had ook al gezegd dat het beter ging dan naar verwachting. 

 

Ze ging op het gras liggen omdat ze heel moe was ik legde haar terug in haar vervoerbox op haar eigen kussen en ze ging weer slapen. Voer eten wilde ze nog niet en ze begon alleen een beetje hooi te eten maar ze viel al snel weer in slaap. Toen ze weer wakker was wilde ze geen hooi meer, maar was wel onrustig ik gaf haar water en dat speciale voer wat ik met een spuitje moest toedienen dat slikte ze nu wel ze door en ze ging weer slapen ik ben weer de hele nacht weer wakker gebleven zodat ze niet het gevoel had dat ze alleen moest vechten. De volgende ochtend had ze niet zo veel zin in haar antibiotica met veel moeite slikte ze het door. Maar water wilde ze wel en het voer ook wel, 's middags at ze ook nog wel alleen 's avonds wilde ze niet eten of drinken ze had de kracht niet meer om te slikken. en ze kroop uit haar vervoerbox en probeerde nog te lopen maar haar achterpoten wilden niet meer ze sleepte zichzelf door de kamer en 's avonds begon ze raar te doen te slaan met haar poten ze was heel onrustig. Ik probeerde nog de dierenarts op te bellen, maar terwijl ik belde om kwart voor negen zag ik dat het steeds slechter ging ik moest een 06 nummer intoetsen voor spoed dat kreeg ik te horen aan de telefoon. 

Plotseling dacht ik waar ben ik mee bezig ik moet bij Linny gaan zitten, dit is het laatste, ik ging naast haar zitten en aaide haar over haar hoofd en praatte rustig tegen haar en toen begon ze te schudden met haar kopje ze probeerde nog te vechten, maar ze was op, ze kon niet meer. Ineens viel ze weg, en haar ademhaling hield op ik bleef haar aaien en zei dat ik haar zou missen en haar nooit zou vergeten! Haar lichaam trilde nog een beetje en toen was het gebeurd! Ze is zeven jaar oud geworden.Ik had haar 's middags nog buiten bij de andere konijnen gezet, de deksel van haar vervoerbox was er af dus kon ze nog kijken naar de anderen, Daffy, Pluisje en Bugs, haar vriendinnetje waar ze al 5 jaar bij in het hok zat, maar Linny zelf interesseerde het niet zoveel meer. De andere beestjes keken naar haar en gingen voor haar staan. Bugs zit nu alleen in het hok, ik zit te twijfelen of ik haar wel of geen nieuw vriendinnetje moet geven. Met Pluisje en Daffy zit ze vaak in de ren, maar ze wil hun niet in haar hok hebben. Ik weet niet of het goed is om Bugs zo snel een nieuw vriendinnetje te geven, maar om haar alleen te laten zitten in haar hok dat lijkt me helemaal geen goed idee.

Bugs is nu 5 jaar. Ik denk dat ik haar een beestje uit het asiel ga geven. Linny is het tweede konijn in drie dagen tijd die ik heb verloren, Bunny die bijna een jaar was is donderdag overleden, tijdens een castratie en Linny is zaterdag overleden, ik mis ze heel erg en heb het er heel moeilijk mee. Ik heb nu nog maar drie konijnen over Bugs, Daffy en Pluisje. Ik heb gisteren nacht nog met een kaarsje bij Linny's en Bunny's graf gezeten. Vanmorgen werd ik wakker en keek in de vervoerbox, die leeg was en dacht het is echt waar ze is er niet meer. Ik kan het nog steeds niet geloven. Nooit geen Linny meer die naast me zit of me vriendelijk begroet 's ochtends, ze was al zeven jaar lang mijn trouwe konijn ze ging mee op vakantie, ze was best wel groot, een midden ras (californian) met mooie rooie ogen, zwarte oren en poten en een zwart staartje.
Ik hoop haar ooit nog eens weer te kunnen zien.

Janine

 terug