Mijn lieve vriendje Bolletje

1 jaar geleden kwam hij bij me.
Mijn Flappie was doodgegaan en ik was erg verdrietig, ook cavia Andre Hazes was nu alleen over. Steeds was ik op zoek naar een nieuw vriendje voor andre en toen zag ik hem in de dierenwinkel, heel mooi konijntje met wit en zwart en hangoortjes.

Er stond bijgeschreven dat hij alleen te koop was voor mensen die tanden konden knippen.
Ik besloot toch te vragen wat het inhield als ik hem ook wou kopen, maar geen tanden kon knippen.
Ze vertelde me dat dit maandelijks moest gebeuren en dat de meeste het er niet voor over hadden om steeds naar de dierenarts te gaan. Ze zei dat de dierenarts iedere 1e woensdag van de maand naar de dierenwinkel komt en dit dan gratis doet.

Ondertussen had ik allang bedacht dat ik dit geen probleem vond, toen zei ze dat als ik dat er voor over had, dat ik hem gratis mee mocht nemen, want hij zat er al best lang en ze wilden graag dat hij een goed huis kreeg en dat vonden ze belangrijker als dat ze geld ervoor moesten krijgen. Iedereen in de dierenwinkel was blij voor hem dat hij een goed huis zou krijgen, want ze vonden het allemaal een schatje.

Cavia Andreetje was in het begin wat van slag, maar al gauw werden de 2 dikke vrienden.

Iedere maand ging ik met Bolletje naar de dierenarts, ze hielden er op het werk zelfs rekening mee dat ik dan op tijd naar huis kon! Ik kon het knippen ook zelf, maar Bolletje verzette zich zo hevig dat dit niet meer ging, zelfs samen met de dierenarts hadden we de grootste moeite hem in bedwang te houden! Zij knipte en ik moest hem vasthouden

Na een half jaar ging Andre dood, ik heb een nieuw vriendje gezocht voor Bolletje, het werd cavia Ozzy, het klikte meteen.

Van de zomer is Bolletje nog onder een hoekje van de poort doorgekropen en ben hem toen 2 en een half uur kwijt geweest, uiteindlijk bleek meneer op een tuinfeest te zijn, zo'n 10 deuren verderop ! Wat was ik blij dat ik hem gevonden had !

Na een tijdje ging Bolletje op Ozzy rijden en werd Ozzy steeds banger, heb toen besloten Bolletje te laten castrereren. In het begin maakte ik me zorgen, Bolletje at maar niet na de operatie, maar de volgende dag ging het gelukkig beter.

Ook had ik overwogen om zn tanden te laten trekken, maar de dierenarts en ik dachten dat dat teveel van het goede was tegelijk met castratie, ik dacht ik wacht even af en dan laat ik dat doen, want Bolletje werd langzaamaan steeds banger, omdat hij dat toch iedere maand weer moest doorstaan.

Een paar dagen na de operatie ontdetkte ik een harde bult op de rug van Bolletje, bij navraag bleek dit door de narcose injectie te komen en ging de bult snel weg. Een maand na de castratie was het 's morgens nog allemaal goed en hebben we nog fijn gespeeld en geknuffeld.
Toen ik aan het eind van de dag thuiskwam , wilde hij niet meteen zn huisje uit toen ik het deurtje open deed. Maar dat kwam wel vaker voor.

Toen ik hem iets lekkers wilde geven hoefde hij dit niet, toen heb ik meteen de dierenarts gebeld, want zn oortjes voelden ook wat koud aan.
Laat in de avond kon ik terecht en de dierenarts zei dat hij gas in zn darmen had en vroeg of hij kool gegeven had, maar ik wist dat dit niet goed was en gaf hem dit nooit. Ze heeft hem pijnstillers gegeven en iets om de darmbeweging op te wekken, ook darmmassage gegeven.
Dit moest ik zelf thuis ook nog toepassen. Ik vroeg nog of hij in levensgevaar was en ze zij dat ze zoals ze hem zo zag dat dat niet het geval is, maar dat het natuurlijk geen fiets is en moeilijk te zeggen blijft.
's Avonds nog lang met hem op schoot gezeten, normaal wil hij dit niet, maar dit keer wel, zo hebben we ook mooi afscheid kunnen nemen.
's Nachts meerder keren wezen kijken, drinken gegeven, flessen warm water met handdoeken bij hem gelegd.
's Morgens als eerste meteen weer bij ons Bollie gaan kijken, toen zat ie al helemaal voorovergebogen en slapjes.
In het begin stribbelde hij ook nog wat tegen met oppakken, maar binnen een minuut liet hij zijn hoofdje al hangen. Toen heb ik hem meteen zn medicijnen gegeven en drinken gegeven, dit liet hij al uit zn mond lopen.

Meteen de dierenarts gebeld en mocht meteen komen, maar onderweg in de auto kreeg hij allemaal stuiptrekkingen en hapte naar adem, echt verschrikkelijk om je lieve konijntje zo te moeten zien. En toen we er bijna waren is ie overleden. Binnen 10 minuten sinds ik beneden kwam.
Net of hij op mij heeft gewacht.

Mijn lieve Bollie, het spijt me dat ik niet meer voor je heb kunnen doen, ook al weet ik dat ik alles heb geprobeerd om je te helpen. Het doet zo'n pijn, ik had nog helemaal geen afscheid willen nemen, ik hoop dat je nu geen pijn meer hebt en speel maar lekker met Flappie.
Ik mis je en hou van je voor altijd !

Je vriendinnetje Inge