Toen Chiana was gesteriliseerd, had ze de volgende middag al een hechting eruit gehaald en stond de wond helemaal open. Dus ben ik met haar terug gegaan naar de dierenarts. Die had er 2 krammen/nietjes in gezet, maar 's avonds had ze die ook alweer eruit gekregen. Ik moest dus iets hebben om te voorkomen dat ze bij de hechtingen kon komen.

Je moet een rand van de kap afknippen als die te groot is, maar niet te veel. Als het goed is rekt ze haar nek wel uit om bij het eten te komen. Je kunt het proberen door iets neer te leggen wat ze heel erg lekker vindt.

Bij Dirri werkte deze methode heel goed. Haar konijn Nanook had vaak niet eens in de gaten dat hij hem om had. Hij probeerde gewoon zijn oren e.d. te wassen door de kap heen. Ook de partner van Nanook accepteerde de kraag.

Chiana vond dat ding vreselijk, en op de een of andere manier lukte het haar steeds om dat ding af te krijgen, of haar kaak onder dat ding te wurmen zodat ze hem kapot kon bijten. Ze stootte ook steeds met die kap tegen de bovenkant van de kooi, wat een hoop herrie maakte, waardoor ze steeds schok. Ik kon haar onmogelijk 10 dagen die kap om laten houden, dus ik moest wat anders verzinnen.

Tubigrip is verkrijgbaar in verschillende maten. Om te weten welke maat je nodig hebt meet je de omtrek van het lijf van je konijn op het breedste punt. Achterop de verpakking tubigrip staat een tabelletje met maten. Voor een omtrek van 15-24 cm heb je bijvoorbeeld maat C nodig, 25-35 cm is maat D en 36-45 cm is maat E.

Tubigrip is vrij te koop bij de apotheek, en kost (afhankelijk van de maat) ongeveer 15 gulden voor een stuk van een meter. Tubigrip is wasbaar.
Op de verpakking staat dat je het altijd met een dubbele laag moet gebruiken, omdat het anders niet genoeg steun geeft. Voor konijnen hoeft het geen steun te geven, dus kan je het gewoon enkellaags gebruiken.

Eerst had ik een stuk alleen om haar middel gedaan, maar dat werkte niet goed; het schoof op naar achteren. Dus toen heb ik een groter stuk genomen, met de lengte van haar nek tot haar achterlijf. Daarin heb ik 2 kleinere gaten voor haar voorpoten en 2 grotere gaten voor haar achterpoten in geknipt. Zorg dat de gaten groot genoeg zijn en niet de bloedtoevoer naar de poten afknellen. Als je een vinger tussen het verband en de poot kan doen, zit het goed.

Het is best lastig om te krijgen, vooral bij een wild konijn als Chiana. Het beste kan je met zijn tweeën werken. Een stroopt de kous op, en houdt hem open. De ander duwt het konijn er met zijn kop en voorpoten doorheen. Het verband zit dan op haar middel. Dan doe je voorzichtig de voorpoten door de gaten, en daarna de achterpoten. Let op dat het verband de anus enzo niet afdekt. Eventueel kan je hiervoor een uitsparing knippen.

Op de foto's lijkt het misschien alsof ze is kaalgeschoren, maar dat is dus die tubigrip: die is huidkleurig. Lopen ging soms wat wat onhandig en soms viel ze om als ze bijvoorbeeld wilde gaan staan. Het was even wennen, maar over het algemeen leek ze weinig last te hebben van het verband. Als ze zich waste, dan likte ze ook het verband mee. Een nadeel van Tubigrip is dat het gaat rafelen waar je de gaten hebt geknipt. Aan die rafels ging Chiana toch zitten trekken en klooien. In het verband zit elastiek verwerkt, en dat gaat dan los zitten, waardoor het niet meer lekker om haar heen zat. Na 2 dagen kreeg ze het voor elkaar haar voorpoten los te knagen en eruit te wurmen. Als je konijn dat ook doet, moet je dus na een paar dagen een nieuw stuk tubigrip omdoen.

kijkje in de ziekenboeg....

Konijnenkleren naaien

Als je een beetje handig bent met het naaimachine (of iemand kent die dat is), kan je ook de gaten van de poten en de nek en achterkant afwerken met een zigzagsteek en een biaisbandje. Hierdoor gaat het niet rafelen, schiet het elastiek niet los, en is het in het geheel beter bestand tegen knagen. Meet je konijn zo goed mogelijk op, en maak hem niet te nauw. Door het biaisband rekt het allemaal niet zo goed meer mee, dus zorg voor genoeg bewegingsvrijheid. Maak de pootgaten van een royale maat, dan krijg je de poten er makkelijker doorheen bij het aantrekken.

Om het gemakkelijker aan te kunnen trekken, heb ik het tubigrip in de lengte doorgeknipt, en er aan beide kanten een lapje stof aan genaaid. Aan die lapjes heb ik drukkers gezet. Zorg voor stevige drukkers, anders schieten ze los. Je kan ook veiligheidsspelden gebruiken. Een deelbare rits kan ook, let dan wel goed op dat er geen haren tussen komen, maak eventueel een flapje stof eronder, net als bij een gulp.

Nu heeft het verband een makkelijke sluiting op de rug, zodat je makkelijk in je eentje het verband aan en af kan doen, om bijvoorbeeld de hechtingen te controleren.

Chiana heeft 9 dagen die afgewerkte versie van het tubigripverband gedragen zonder problemen. Hier en daar heeft ze er wel een gat in gebeten, maar niet erg genoeg zodat ze hem uit kreeg, of bij de hechtingen kon komen.

Tubigrip is wasbaar, dus ik heb het gerepareerd en gewassen, zodat ik het verband nog eens kan gebruiken als dat nodig is.