GEEN WELZIJN

EDUCATIE-CENTRUM OF FOK-INDUSTRIE?

De meeste kinderboerderijen maken een beschermende en liefdevolle indruk, maar regelmatig gaan dieren die je gisteren nog in je armen had vandaag naar de slacht, om simpelweg vervangen te worden door een nieuwe lichting eigen gefokte jonge dieren. Deels om geld te verdienen, deels omdat mensen liever naar jonge dan naar oude(re) dieren kijken, dus dat is attractiever. 

Veel kinderboerderijen verkopen konijnen van eigen fok (én de veelvuldige over het hek gezette dumpkonijnen!) voor de slacht aan handelaren, Veel kinderboerderijen doen hetzelfde met dumpkonijnen, dus konijnen die illegaal bij de kinderboerderij worden achtergelaten. Het argument is dat de kosten van het voer zo hoog zijn, en dat op deze manier iets terugverdiend kan worden..... 

Kinderboerderijen of stadsboerderijen zijn educatie-centra. Dat betekent dat iedereen hier kan zien en leren hoe een dier verzorgd moet worden en wat de levensbehoeften zijn van een dier. Kinderboerderijen leveren dus een waardevolle bijdrage in het bijbrengen van waarden en normen aan kinderen. Het zou redelijk zijn wanneer hiervoor door de gemeenten subsidie zou worden gegeven, zodat er niet meer gefokt en geslacht hoeft te worden. Zodat er meer deskundig vast personeel aangenomen zou kunnen worden. Zodat ook oude(re) dieren hun laatste dagen op de boerderij kunnen slijten, waarmee aan kinderen wordt geleerd dat ook oude dieren recht hebben op goede verzorging... 

Op de meeste kinderboerderijen (waar vaak stiekum konijnen gedumpt worden omdat men meent dat het dier daar een fijn leven zal hebben) slijten de konijnen hun meestal te korte leven in gestapelde hokjes, kijkend naar de dieren die vrij rond mogen lopen. Vlaamse reuzen worden in hokjes gehouden, waarin ze zich nauwelijks kunnen wenden. Deze dieren vergroeien helemaal omdat de ruimte te krap is. Hun spieren verzwakken, zodat ze nauwelijks kunnen lopen als ze eenmaal de kans zouden krijgen.  Dierenliefde?